ଅର୍ଥ : சமயத்திற்கு ஆதாரமான நெறிமுறைகளைக் கூறுவதாகவும் புராதன காலத்தில் தோன்றியதாகவும் புனிதமானதாகவும் கருதப்படும் நூல்.
ଉଦାହରଣ :
என்னுடைய அம்மா ஓய்வு நேரங்களில் வேதபுத்தகத்தை படிக்கிறாள்
ସମକକ୍ଷ : வேதபுத்தகம்
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
जन-साधारण के हित के लिए विधान बतलाने वाले धार्मिक ग्रंथ।
मेरी माँ खाली समय में शास्त्रों का अध्ययन करती है।