ଅର୍ଥ : வீரர்களை ஒன்றாக்குவதற்காக ஒலிக்கப்படும் கருவி
ଉଦାହରଣ :
பிகில் ஒலித்தவுடன் அனைத்து வீரர்களும் தன்னுடைய ஆயுதங்களுடன் யுத்த மைதானத்திற்கு சென்றனர்
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
सैनिकों को एकत्र करने के लिए बजाई जानेवाली तुरही।
बिगुल बजते ही सभी योद्धा अपने अस्त्र-शस्त्र के साथ युद्ध के मैदान में आ गए।A brass instrument without valves. Used for military calls and fanfares.
bugle