 |
பல்லக்கு பெயர்ச்சொல்
ଅର୍ଥ : ஒன்றில் ஒரு மரத்துண்டின் இரண்டு பக்கமும் தொங்கக்கூடிய சுமை தூக்கக்கூடிய ஒரு அச்சு
ଉଦାହରଣ :
சிரவணகுமரன் தன்னுடைய கண் தெரியாத தாய் தந்தையரை வைத்து பல்லக்கில் தூக்கிக் கொண்டு புனித யாத்திரைக்கு சென்றான்
ସମକକ୍ଷ : அணிகம், சிவிகை, தசம், தண்டிகை
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
Support consisting of a wooden frame across the shoulders that enables a person to carry buckets hanging from each end.
yokeଅର୍ଥ : தூக்கிச்செல்வதற்கு ஏற்ற வகையில் நீண்ட கழி இணைக்கப்பட்ட, பக்கவாட்டிலிருந்து ஏறுவதற்கான திறப்பை உடைய பயணம் செய்வதற்கு உரிய சாதனம்
ଉଦାହରଣ :
ராஜா பல்லக்கில் அமர்ந்து நகரத்தைச் சுற்றி வந்தார்
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ଅର୍ଥ : எட்டு மனிதர்கள் தூக்கும் ஒரு பல்லக்கு
ଉଦାହରଣ :
சிங்கத்தின் கர்ஜனை கேட்டு பல்லக்கு தூக்குபவர் பல்லக்கை காட்டில் விட்டனர்
ସମକକ୍ଷ : அட்டப்பல்லக்கு, சிவிகை
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
