ଅର୍ଥ : அறிவைச் சாமாத்தியமாகப் பயன்படுத்தும் திறமை அல்லது இயல்பு.
ଉଦାହରଣ :
அவனுடைய செயல் அவனை திறமைசாலி எனக் காட்டியது.
ସମକକ୍ଷ : சாதுரியம், திறமை, திறமைசாலி
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
व्यवहार कुशल होने की अवस्था या भाव।
उसकी व्यवहारिकता के हम कायल हैं।