ଅର୍ଥ : ஒருவருக்குக் கிடைத்திருப்பது தனக்குக் கிடைக்கவில்லை என்பதைப் பொறுக்காமல் ஒருவர் அடையும் எரிச்சல் கலந்த மனக் குறை.
ଉଦାହରଣ :
பொறாமையின் காரணமாக மோகன் தன் சகோதரனை கொன்றான்
ସମକକ୍ଷ : அசூயை, பொறாமை, மனவெரிச்சல், வயிற்றெரிச்சல்
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
दूसरे का लाभ या हित देखकर होने वाला मानसिक कष्ट।
मेरी तरक्की देखकर उसे ईर्ष्या हो रही है।ईर्ष्या से पूर्ण होने की अवस्था या भाव।
ईर्ष्यालुता के कारण मोहन ने अपने अमीर भाई के घर में आग लगा दी।ଅର୍ଥ : ஒருவருக்குக் கிடைத்திருப்பது தனக்குக் கிட்டவில்லை என்பதைப் பொறுக்காமல் ஒருவர் அடையும் எரிச்சல் கலந்த மனக் குறை.
ଉଦାହରଣ :
என்னுடைய முன்னேற்றத்தைப் பார்த்து அவன் பொறாமை அடைந்தான்
ସମକକ୍ଷ : அசூயை, பொறாமை, மனவெரிச்சல், வயிற்றெரிச்சல்
ଅର୍ଥ : ஒருவருக்குக் கிடைத்திருப்பது தனக்குக் கிடைக்கவில்லை என்பதை அறிந்தும் அதற்காக சந்தோஷப்படும் குணமும் உள்ளத் தன்மை.
ଉଦାହରଣ :
பொறாமை இல்லாததால் சமூதாயத்தில் அமைதி நிலவுகிறது
ସମକକ୍ଷ : அசூயை, பொறாமை, மனவெரிச்சல், வயிற்றெரிச்சல்
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ईर्ष्याहीन होने की अवस्था या भाव।
ईर्ष्याहीनता से समाज में शांति और सद्भावना पनपती है।A particular moral excellence.
virtue