ଅର୍ଥ : প্লাস্টিক, ধাতু বা গাছ-গাছড়ার রেশম দিয়ে বানানো এক ধরনের যন্ত্র যা দিয়ে জিনিসপত্র ইত্যাদি পরিষ্কার করে
ଉଦାହରଣ :
"মা ব্রাশ দিয়ে কাপড়ে লাগা দাগ ঘষে তোলার চেষ্টা করছে।"
ସମକକ୍ଷ :
ঝাড়ু, ব্রাশ
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
प्लास्टिक, धातु या पेड़-पौधों के रेशों से बनाया गया साधन जिससे कोई वस्तु आदि साफ करते हैं।
माँ ब्रश से कपड़े में लगे दाग को रगड़ रही है।
कूँची,
कूची,
ब्रश
An implement that has hairs or bristles firmly set into a handle.
brush