ଅର୍ଥ : সেই শব্দ যা কোনো সম্পূর্ণতা সূচক শব্দের সম্বন্ধের উপর ভিত্তি করে তার কোনো ভাগকে সূচিত করে
ଉଦାହରଣ :
আঙুল হাতের তালুর অঙ্গবাচক শব্দ
ସମକକ୍ଷ : অঙ্গবাচক
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
वह शब्द जो किसी दिए हुए संपूर्णता को सूचित करनेवाले शब्द के संबंध के आधार पर उसके भाग को सूचित करे।
उँगली पंजे का अंगवाचक है।