୧. नाम
/ निर्जीव
/ वस्तू
/ मानवनिर्मित
ଅର୍ଥ : लाकूड,लोखंड इत्यादींपासून बनवलेले पाण्यातून प्रवास करण्याचे साधन.
ଉଦାହରଣ :
नद्यांच्या प्रदेशात नौका हे दळणवळणाचे प्रमुख साधन असते.
ସମକକ୍ଷ :
डोंगा, डोंगी, डोणी, तर, तरांडे, तराफा, तारू, नाव, नौका, पडाव, बोट, मचवा, शिबाड, होडी
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
जल में चलने वाली, लकड़ी, लोहे, आदि की बनी सवारी।
प्राचीन काल में नौका यातायात का प्रमुख साधन थी।
उड़प,
उड़ुप,
कश्ती,
किश्ती,
तरंती,
तरणि,
तरनी,
तरन्ती,
तारणि,
नइया,
नाव,
नावर,
नैया,
नौका,
पोत,
बोट,
वहल,
वहित्र,
वहित्रक,
वाधू,
वार्वट,
शल्लिका
A small vessel for travel on water.
boat