ଅର୍ଥ : पृथ्वीवरील खूप उंच आणि सामान्यतः दगडी भाग.
ଉଦାହରଣ :
हिमालयातील एक मोठा पर्वत गिर्यारोहकांनी पादाक्रांत केला
ସମକକ୍ଷ : गिरी, डोंगर, पर्वत, पहाड, महीधर, महीध्र
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
भूमि का बहुत ऊँचा, ऊबड़-खाबड़ और प्रायः पथरीला प्राकृतिक भाग।
हिमालय पर्वत भारत के उत्तर में है।