ଅର୍ଥ : अन्नग्रहण, बोलणे इत्यादी कामे करण्यास उपयोगी पडणारा प्राण्यांच्या शरीरातील एक अवयव.
ଉଦାହରଣ :
त्याने लाडू उचलून तोंडात घातला.
ସମକକ୍ଷ : तोंड
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
The opening through which food is taken in and vocalizations emerge.
He stuffed his mouth with candy.ଅର୍ଥ : हनुवटीपासून डोक्यापर्यंतचा दर्शनी भाग.
ଉଦାହରଣ :
आजारपणात त्याचा चेहरा साफ उतरला.
ସମକକ୍ଷ : चर्या, चेहरा, तोंड, मुखमंडल, मुखमंडळ
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
The front of the human head from the forehead to the chin and ear to ear.
He washed his face.