ଅର୍ଥ : भारतीय संगीतपद्धतीतील गायनवादनात आधारस्वर छेडण्यासाठी वापरले जाणारे, पोकळ दांड्याच्या एका टोकाला लाकडी वा भोपळ्याच्या पोकळ अर्धगोलावर नादपट बसवून तारा लावलेले एक तंतुवाद्य.
ଉଦାହରଣ :
तंबोरा उभा किंवा आडवा ठेऊन वाजवतात
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
A musical instrument in which taut strings provide the source of sound.
stringed instrument