୧. क्रियापद
/ क्रियावाचक
/ कार्यसूचक
ଅର୍ଥ : दुःखाने वा वेदना झाल्यावर आर्त स्वर काढणे.
ଉଦାହରଣ :
कुत्र्याच्या पिल्लावर पाय पडल्यवर ते केकाटले.
ସମକକ୍ଷ :
केकणे, केकाटणे, केकावणे
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
कीं-कीं या कें-कें का शब्द निकालना।
कुत्ते को मारते ही वह किकियाने लगा।
किकियाना
Utter a high-pitched cry, characteristic of pigs.
oink,
squeal