বেঁ্কা | ଅମରକୋଶ

ସମକକ୍ଷ ଏବଂ ବିପରୀତ ଶବ୍ଦ ସହିତ অসমীয়া ଅଭିଧାନରୁ বেঁ্কা ଶବ୍ଦର ଅର୍ଥ ଏବଂ ଉଦାହରଣ ।

ଅର୍ଥ : পোন বা সৰল নোহোৱা অৱস্থা বা ভাব

ଉଦାହରଣ : মেকানিকটোৱে তাঁৰডালৰ বেঁ্কাখিনি আঁতৰ কৰি আছে

ସମକକ୍ଷ : বক্রতা

ଅର୍ଥ : যিটো সমান বা সিধা নহয়

ଉଦାହରଣ : আমি সোনকালে চহৰ পাবলৈ বেঁ্কা ৰাস্তাৰে যাব লাগিব

ସମକକ୍ଷ : টেৰা, তি্র্যক

ଅର୍ଥ : যিহৰ মাজ অংশ ইফালে-সিফালে ঢাল খোৱা বা সোমাই যোৱা

ଉଦାହରଣ : এই মন্দিৰলৈ যোৱা ৰাস্তাটো অকোৱা-পকোৱা

ସମକକ୍ଷ : অকোৱা-পকোৱা, একা-বেঁ্কা, কেঁ্কোৰা, টেৰা-বেঁ্কা, পকীয়া, বক্র, বেঁকোৰা, ভঁজুৱা, ভেমেচা, মেচ থকা

জনশ্রুতি (বিশেষ্য)
মানুহৰ মাজত প্রচলিত নি্র্ভৰযোগ্য আধাৰ নথকা কিছুমান কথা বা খবৰ

অসাধু (বিশেষণ)
দোষযুক্ত বা যিয়ে দুষ্টামি কৰে:দুষ্ট মানুহে সদায় বেলেগৰ অহিত চিন্তা কৰে

গতিশূন্য (বিশেষণ)
যাৰ গতি নাই, কিন্তু গতি দিব পৰা যায়

সদাচাৰ (বিশেষ্য)
ভাল চৰিত্রৰ

চাকি-বন্তি (বিশেষ্য)
পোহৰ কৰিবলৈ তেল আৰু শলিতা দি জ্বলোৱাৰ বাবে ব্যৱহাৰ কৰা পাত্র

অৱতৰণিকা (বিশেষ্য)
কোনো কিতাপ আদিৰ আৰম্ভণিতে থকা বক্তব্য যাৰ দ্বাৰা কিতাপখনৰ বিষয়ে জানিব পাৰি

কাকুতি-মিনতি (বিশেষ্য)
অনুনয়-বিনয় কৰা অৱস্থা বা ভাৱ

নিশাচৰ চৰাই (বিশেষ্য)
দিনত লুকাই থকা আৰু ৰাতি ওলোৱা বা ৰাতি চৰা পক্ষী

উদয় হোৱা (ক্ৰিয়া)
কোনো বস্তু আদি নিজৰ ঠাইৰ পৰা ওপৰলৈ অনা বা দেখা দিয়া

অনুৰাগী (বিশেষণ)
যি প্রেমত আসক্ত