 |
two-faced adjective
ଅର୍ଥ : Marked by deliberate deceptiveness especially by pretending one set of feelings and acting under the influence of another.
ଉଦାହରଣ :
She was a deceitful scheming little thing.
A double-dealing double agent.
A double-faced infernal traitor and schemer.
ସମକକ୍ଷ : ambidextrous, deceitful, double-dealing, double-faced, double-tongued, duplicitous, janus-faced
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
பல விதமாக பேச்சை மாற்றிப் பேசுகிறவன்
எனக்கு இரட்டை வேஷம் போடுகின்ற நபர்களை பிடிக்காது.இரட்டை வேஷம் போடுகின்ற
രണ്ടു വിധം സംസാരിക്കുന്ന.
ഇരുമുഖമുളള വ്യക്തികളോട് എനിക്ക് പുച്ഛമാണ്.ഇരട്ടമുഖമുള്ള, ഇരുമുഖമുള്ള, ദ്വിവിധമായ
ଅର୍ଥ : Having two faces--one looking to the future and one to the past.
ଉଦାହରଣ :
Janus the two-faced god.
ସମକକ୍ଷ : janus-faced
