ଅର୍ଥ : Rejecting or disowning or disclaiming as invalid.
ଉଦାହରଣ :
Congressional repudiation of the treaty that the President had negotiated.
ସମକକ୍ଷ : repudiation
ଅର୍ଥ : An act (spoken or written) declaring that something is surrendered or disowned.
ସମକକ୍ଷ : renouncement
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
వైరాగ్యం మొదలైన కారణాలవల్ల సంసారిక భోగాలు మొదలైనవి వదిలి నిరంతరం కాషాయం ధరించడం
మోహన్ బోగత్యాగాలు చేసి సన్యాసం తీసుకునే నిర్ణయం తీసుకున్నాడు.ವೈರಾಗ್ಯ ಮುಂತಾದ ಕಾರಣದಿಂದ ಸಾಂಸಾರಿಕ ಸುಖ ಮತ್ತು ಪದಾರ್ಥ ಮುಂತಾದವುಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುವ ಕ್ರಿಯೆ
ಮೋಹನನು ಸಾಂಸಾರಿಕ ಸುಖವನ್ನು ತ್ಯಾಗ ಮಾಡಿ ದೀಕ್ಷೆ ಪಡೆಯಬೇಕೆಂದು ತೀರ್ಮಾನಿಸಿದನು.ऐहिक भोगांचा त्याग करून राहण्याची अवस्था किंवा भाव.
तिने सर्वसंगपरित्याग करून संन्यास घेतला.உலக பந்த பாசங்களை துறந்து விடுதல்
மோகன் சிற்றின்பத்தை தியாகம் செய்து சன்னியாசம் பெறத் துணிந்தான்.ଅର୍ଥ : The act of renouncing. Sacrificing or giving up or surrendering (a possession or right or title or privilege etc.).
ସମକକ୍ଷ : forgoing, forswearing
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
తమ అధికారము లేక స్వయమును పూర్తిగా ఒదులుకునే క్రియ.
రాజు తమ పదవిని త్యాగము చేసినందుకు ప్రజలందరు దుఃఖించారు.தன்னுடைய அதிகாரத்தை அல்லது உரிமையை முற்றிலும் அல்லது முழுமையாக கைவிடுவது
ராஜா பதவியை துறந்ததால் மக்கள் துக்கம் அடைந்தனர்.