 |
opposition noun
ଅର୍ଥ : The action of opposing something that you disapprove or disagree with.
ଉଦାହରଣ :
He encountered a general feeling of resistance from many citizens.
Despite opposition from the newspapers he went ahead.
ସମକକ୍ଷ : resistance
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
உடன்படவோ ஏற்கவோ ஒத்துப்போகவோ முடியாத ஒன்றிற்கு ஒருவர் தெரிவிக்கும் கண்டனம் அல்லது மேற்கொள்ளும் எதிர்ச் செயல்.
இராமனின் எதிர்ப்பை பொருட்படுத்தாமல் நான் தேர்தலில் போட்டியிட்டேன்எதிர்ப்பு
ഏതെങ്കിലും ഒരു കാര്യം തടസ്സപ്പെടുത്തുന്നതിനു വേണ്ടി അതിന്റെ കുറച്ചു വിപരീതം ചെയ്യുക അഥവാ ഏതെങ്കിലും കാര്യം നമുക്കു താല്പര്യമില്ലാത്തതാണെങ്കില് വിപരീതമായി എന്തെങ്കിലും ചെയ്യുക.
രാമന്റെ എതിര്പ്പുണ്ടായിട്ടും കൂടി ഞാന് തിരഞ്ഞെടുപ്പില് മത്സരിച്ചു.എതിര്പ്പ്, ദ്വേഷം, നിഷേധം, പ്രതികൂലത, പ്രതിരോധം, പ്രതിഷേധം, വിയോജിപ്പ്, വിരോധം, ശത്രുത
ଅର୍ଥ : The relation between opposed entities.
ସମକକ୍ଷ : oppositeness
ଅର୍ଥ : The act of hostile groups opposing each other.
ଉଦାହରଣ :
The government was not ready for a confrontation with the unions.
The invaders encountered stiff opposition.
ସମକକ୍ଷ : confrontation
ଅର୍ଥ : A body of people united in opposing something.
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
विरोध में बैठनेवाला पक्ष।
आज दोपहर बाद विपक्ष ने सदन का वहिष्कार किया।प्रति पक्ष, प्रतिपक्ष, विपक्ष, विरोधी पक्ष
ವಿರೋಧ ಸ್ಥಾನದಲ್ಲಿರುವ ಪಕ್ಷ
ಇಂದು ಮಧ್ಯಾನ್ನದ ನಂತರ ಪ್ರತಿಪಕ್ಷದವರು ಸದನವನ್ನು ಬಹಿಷ್ಕಾರ ಮಾಡಿಸಿದರು.ಪ್ರತಿಪಕ್ಷ, ವಿಪಕ್ಷ, ವಿರೋದ ಪಕ್ಷ
काही राजकीय व्यवस्थांमधील निवडून आलेल्या पण शासनात सामीलन झालेल्या प्रतिनिधींचा मोठा गट.
त्यांचीविरोधी पक्षाच्या नेतेपदी त्यांची निवड झालीविरोधी पक्ष
ஆளும் கட்சியை கொள்கை அடிப்படையில் எதிர்க்கும் கட்சி
இன்று மாலைக்கு பிறகு எதிர்க்கட்சி மாளிகை தாக்கியது.எதிர்க்கட்சி
എതിര് ഭാഗത്ത് ഇരിക്കുന്ന ആള്
“ഇന്ന് ഉച്ചയ്ക്ക് പ്രതിപക്ഷം സഭ ബഹിക്ഷ്കരിച്ചു”എതിര്പക്ഷം, പ്രതിപക്ഷം
ଅର୍ଥ : A direction opposite to another.
ଅର୍ଥ : The major political party opposed to the party in office and prepared to replace it if elected.
ଉଦାହରଣ :
Her Majesty's loyal opposition.
