 |
inarticulate adjective
ଅର୍ଥ : Without or deprived of the use of speech or words.
ଉଦାହରଣ :
Inarticulate beasts.
Remained stupidly inarticulate and saying something noncommittal.
Inarticulate with rage.
An inarticulate cry.
ସମକକ୍ଷ : unarticulate
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
సంతోషం, ప్రేమ మొదలైనవి ఎక్కువైనపుడు గొంతు అస్పష్టంగా మారుట
అమ్మ గద్గద స్వరంతో తన బిడ్డని ఆశీర్వదించిందిగద్గదమైన
ಹರ್ಷ, ಪ್ರೇಮೆ ಇತ್ಯಾದಿಗಳು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಬಂದಿದ್ದರಿಂದ ಅಸ್ಪಷ್ಟ ಮತ್ತು ಅಸಂಬದ್ಧವಾಗಿ ಮಾತನಾಡುವ
ಅಮ್ಮ ಆನಂದ ಪರವಶಳಾಗಿ ಮಗನಿಗೆ ಆಶೀರ್ವಾದ ಮಾಡಿದಳು.ಆನಂದ ಪರವಶಳಾದ, ಆನಂದ ಪರವಶಳಾದಂತ, ಆನಂದ ಪರವಶಳಾದಂತಹ, ಆನಂದ-ಪರವಶಳಾದ, ಆನಂದ-ಪರವಶಳಾದಂತ, ಆನಂದ-ಪರವಶಳಾದಂತಹ, ಪುಲಕಿತಳಾದ, ಪುಲಕಿತಳಾದಂತ, ಪುಲಕಿತಳಾದಂತಹ
ହର୍ଷ, ପ୍ରେମଆଦି ଆବେଗଦ୍ୱାରା ରୁନ୍ଧା ହୋଇଥିବା, ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଓ ଅସମ୍ବନ୍ଧ (ସ୍ୱର)
ମାଆ ଗଦଗଦ ସ୍ୱରରେ ପୁତ୍ରମାନଙ୍କୁ ଆଶୀର୍ବାଦ ଦେଲେଗଦଗଦ
हर्ष, प्रेम इत्यादी भावनांच्या तीव्र आवेगामुळे मुळे जड नि अस्पष्ट झालेला.
आईने गदगदलेल्या स्वरात मुलाला आशीर्वाद दिला.गदगदलेला
உணர்ச்சி வசப்பட்ட,உணர்ச்சி வயப்பட்ட
உணர்ச்சி_வசப்பட்ட அம்மா தழுதழுத்த குரலில் தன் மகனை ஆசீர்வதித்தாள்.உணர்ச்சி வசப்பட்ட, உணர்ச்சி வயப்பட்ட
Expressing yourself easily or characterized by clear expressive language.
Articulate speech.An articulate orator.
Articulate beings.
articulate
