 |
fracture noun
ଅର୍ଥ : Breaking of hard tissue such as bone.
ଉଦାହରଣ :
It was a nasty fracture.
The break seems to have been caused by a fall.
ସମକକ୍ଷ : break
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ಮೂಳೆ ಮುರಿದು ಹೋಗುವ ಕ್ರಿಯೆ
ಸೀಮಾಳ ಕಾಲಿನ ಮೂಳೆ ಮುರಿದು ಹೋಯಿತುಅಸ್ಥಿ-ಭಂಗ, ಅಸ್ಥಿಭಂಗ, ಫ್ಯ್ರಾಕ್ ಚರ್, ಮೂಳೆ ಮುರಿತ
தசையினுள் அமைந்து உடலுக்கு உருவத்தைத் தரும் உறுதியான வெண்ணீறப் பகுதி உடைதல்
சீமாவின் காலில் எலும்புமுரிவு ஏற்ப்பட்டதுஎலும்புமுறிவு
ଅର୍ଥ : (geology) a crack in the earth's crust resulting from the displacement of one side with respect to the other.
ଉଦାହରଣ :
They built it right over a geological fault.
He studied the faulting of the earth's crust.
ସମକକ୍ଷ : break, fault, faulting, geological fault, shift
ଅର୍ଥ : The act of cracking something.
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ଭାଙ୍ଗିବା ପ୍ରକ୍ରିୟା
ଶ୍ରମିକମାନେ ପଥର ଭଙ୍ଗାଭଙ୍ଗି କରୁଛନ୍ତି ରାମ ଶିବ ଧନୁଷ ଭଞ୍ଜନ କରିଥିଲେଭଙ୍ଗାଭଙ୍ଗି, ଭଞ୍ଜନ, ଭାଙ୍ଗିବା କାମ
ಮುರಿಯು ಅಥವಾ ಕೊಯ್ಯುವ ಕ್ರಿಯೆ
ಕೂಲಿಯವನು ಕಲ್ಲನ್ನು ಒಡೆಯುತ್ತಿದ್ದಾನೆತುಂಡುಮಾಡುತ್ತಿದ್ದಾನೆಶಿವ ಧನಸ್ಸನ್ನು ರಾಮನು ಮುರಿದನು.ಒಡೆಯುವಿಕೆ, ತುಂಡುಮಾಡು, ದ್ವಂಸ, ನಾಶ, ಮುರಿಯುವುದು, ಮುರಿಸುವ, ಮುರಿಸುವಿಕೆ
അടിക്കുന്ന ശബ്ദത്തോടുകൂടി പൊട്ടുന്ന അല്ലെങ്കില് ചിന്നിച്ചിതറുന്ന പ്രക്രിയ.
കടുത്ത ചൂടില് ചില്ല് പൊട്ടിപ്പിളരാന് സാധ്യതയുണ്ട്.പൊട്ടിത്തെറിക്കല്, പൊട്ടിപ്പിളരല്
പൊട്ടിക്കുന്ന ക്രിയ
കൂലിക്കാരന് കല്ല് പൊട്ടിക്കുന്നുരാമന് ശിവ ധനുഷ് ഒടിച്ചുഉടയ്ക്കല്, ഒടിക്കല്, പൊട്ടിക്കല്
fracture verb
ଅର୍ଥ : Violate or abuse.
ଉଦାହରଣ :
This writer really fractures the language.
ଅର୍ଥ : Interrupt, break, or destroy.
ଉଦାହରଣ :
Fracture the balance of power.
ଅର୍ଥ : Break into pieces.
ଉଦାହରଣ :
The pothole fractured a bolt on the axle.
ଅର୍ଥ : Become fractured.
ଉଦାହରଣ :
The tibia fractured from the blow of the iron pipe.
ଅର୍ଥ : Break (a bone).
ଉଦାହରଣ :
She broke her clavicle.
