 |
due noun
ଅର୍ଥ : That which is deserved or owed.
ଉଦାହରଣ :
Give the devil his due.
ଅର୍ଥ : A payment that is due (e.g., as the price of membership).
ଉଦାହରଣ :
The society dropped him for non-payment of dues.
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ಆ ಹಣವನ್ನು ಬೇರೆಯವರಿಂದ ಪಡೆಯುವ ಅಥವಾ ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವ
ಸಹುಕಾರನು ಪ್ರತಿ ತಿಂಗಳ ಒಂದನೇ ತಾರೀಖಿನಂದ ಬರತಕ್ಕ ಹಣವನ್ನು ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಮನೆ ಬಂದು ಬಿಡುವನುಪಡೆಯಬೇಕಾದ ಹಣ, ಪ್ರಾಪ್ತಿಯಾಗಬೇಕಾದ ಹಣ, ಬರತಕ್ಕ ಹಣ
दुसर्याकडून देणे असलेले पैसे.
महापालिका घरपट्टी व पाणीपट्टीच्या थकबाकीच्या वसुलीसाठी विशेष मोहीम राबविण्यात येणार आहे.थकबाकी
ஏற்கெனவே இருக்கும் பணம் குறித்து வரும்போது செலவழிந்து போக மிச்சமாக இருப்பது"
அவன் வங்கியின் பழையபாக்கியை செலுத்தினான்பழையபாக்கி
செலுத்த வேண்டிய மொத்தத் தொகையை ஏதேனும் ஒரு விகிதப்படி பகுத்துக்கொண்டு குறிப்பிட்ட காலத்துக்கு இவ்வளவு என்று நிர்ணயிக்கப்பட்ட காலத்திற்குள் செலுத்தும் முறை
வட்டிக்காரன் ஒவ்வொரு மாதமும் முதல் தேதியிலேயே தவணைத்தொகையை வசூலிக்க வருகிறான்தவணைத்தொகை, பாக்கித்தொகை, மீதித்தொகை
due adjective
ଅର୍ଥ : Owed and payable immediately or on demand.
ଉଦାହରଣ :
Payment is due.
ଅର୍ଥ : Scheduled to arrive.
ଉଦାହରଣ :
The train is due in 15 minutes.
ଅର୍ଥ : Suitable to or expected in the circumstances.
ଉଦାହରଣ :
All due respect.
Due cause to honor them.
A long due promotion.
In due course.
Due esteem.
Exercising due care.
Not appropriate or proper (or even legal) in the circumstances.
Undue influence.I didn't want to show undue excitement.
Accused of using undue force.
undue
ଅର୍ଥ : Capable of being assigned or credited to.
ଉଦାହରଣ :
Punctuation errors ascribable to careless proofreading.
The cancellation of the concert was due to the rain.
The oversight was not imputable to him.
ସମକକ୍ଷ : ascribable, imputable, referable
