ଅର୍ଥ : The process of gradually becoming inferior.
ଅର୍ଥ : A gradual decrease. As of stored charge or current.
ସମକକ୍ଷ : decline
ଅର୍ଥ : An inferior state resulting from the process of decaying.
ଉଦାହରଣ :
The corpse was in an advanced state of decay.
The house had fallen into a serious state of decay and disrepair.
ଅର୍ଥ : The spontaneous disintegration of a radioactive substance along with the emission of ionizing radiation.
ସମକକ୍ଷ : disintegration, radioactive decay
ଅର୍ଥ : Lose a stored charge, magnetic flux, or current.
ଉଦାହରଣ :
The particles disintegrated during the nuclear fission process.
ସମକକ୍ଷ : decompose, disintegrate
ଅର୍ଥ : Fall into decay or ruin.
ଉଦାହରଣ :
The unoccupied house started to decay.
ସମକକ୍ଷ : crumble, dilapidate
ଅର୍ଥ : Undergo decay or decomposition.
ଉଦାହରଣ :
The body started to decay and needed to be cremated.
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
किसी वस्तु में ऐसा विकार होना जिससे उसके अंग गलने लगे और उसमें से दुर्गंध आने लगे।
फल, सब्जियाँ आदि जल्दी सड़ती हैं।কোনো বস্তুতে এমন বিকার হওয়া যার ফলে তার অঙ্গ গলতে থাকে আর তার থেকে দুর্গন্ধ আসতে থাকে
ফল, সবজি ইত্যাদি তাড়াতাড়ি পচে যায়பொருளின்த்தில் மாற்றம் அடைந்து அதிலிருந்து துர்நாற்றம் வீசுதல்.
பழங்கள் காய்கறிகள் சீக்கிரமாக அழுகிபோகிறதுഒന്നിന്റെ ഭാഗം അലിയുന്നതോ അതില് നിന്നും ദുർഗന്ധം വമിക്കുന്നതോ ആയ അവസ്ഥയില് ഏതെങ്കിലും വസ്തു ആവുക
പഴം, കറികള് മുതലയാവ പെട്ടന്ന് ചീയുന്നു.