 |
combination noun
ଅର୍ଥ : A collection of things that have been combined. An assemblage of separate parts or qualities.
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ଅର୍ଥ : A coordinated sequence of chess moves.
ଅର୍ଥ : A sequence of numbers or letters that opens a combination lock.
ଉଦାହରଣ :
He forgot the combination to the safe.
ଅର୍ଥ : A group of people (often temporary) having a common purpose.
ଉଦାହରଣ :
They were a winning combination.
ଅର୍ଥ : An alliance of people or corporations or countries for a special purpose (formerly to achieve some antisocial end but now for general political or economic purposes).
ଅର୍ଥ : The act of arranging elements into specified groups without regard to order.
ଅର୍ଥ : The act of combining things to form a new whole.
ସମକକ୍ଷ : combining, compounding
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
गाई जाने वाली चीज की सुंदरता बढ़ाने के लिए उसमें बँधी हुई तानों के अलावा कुछ नई तानें, स्वर आदि अपनी ओर से मिलाने की क्रिया।
संगीतकार की उपज से गाने की सरसता बढ़ गई।उपज
ಒಂದಕ್ಕಿಂತ ಹೆಚ್ಚು ವಸ್ತು ಮುಂತಾದವುಗಳನ್ನು ಒಂದರಲ್ಲೆ ಮಿಶ್ರಣ ಮಾಡುವ ಕ್ರಿಯ
ರಾಸಾಯನಿಕ ಮಿಶ್ರಣದಿಂದ ಹಲವಾರು ವಸ್ತುಗಳನ್ನು ತಯಾರಿಸುತ್ತಾರೆ.ಬೆರಸುವಿಕೆ, ಮಿಶ್ರಣ, ಸಂಮಿಶ್ರಣ ಬರೆಕೆ, ಸಂಯೋಗ
दोन किंवा अधिक गोष्टी एकमेकांच्या अतिशय जवळ येऊन एक होण्याची क्रिया.
हायड्रोजन व ऑक्सिजनच्या संयोगाने पाणी तयार होते.संयोग
ஒன்றுடன் ஒன்று சேரும் நிலை
கார்பன் உடன் ஆக்ஸைட் இணையும் பொழுது கார்பன்டை ஆக்ஸைட் உருவாகிறது.இணைப்பு
പാടപ്പെട്ട ഗീതത്തിന്റെ സൌന്ദര്യം കൂട്ടുന്നതിനായിട്ട് അതിന്റെ താളത്തിലും രാഗത്തിലും ചില രാഗങ്ങള് താളങ്ങള് സ്വരങ്ങള് എന്നിവ ചേര്ത്ത് ഗായകന് മാറ്റം വരുത്തുക
സംഗീതജ്ഞന്റെ കൂട്ടിചേര്ക്കലുകള് പാട്ടിനെ കൂടുതല് സുഖകരമാക്കികൂട്ടിചേര്ക്കലുകള്
ഒന്നിലധികം വസ്തുക്കള് ഒന്നിലേക്ക് ചേര്ക്കുന്ന ക്രിയ
അമ്ളത്തിന്റേയും ക്ഷാരത്തിന്റേയും യോഗത്താല് ലവണം ഉണ്ടാകുംകൂടിച്ചേരല്, യോഗം
