 |
combative adjective
ଅର୍ଥ : Inclined or showing an inclination to dispute or disagree, even to engage in law suits.
ଉଦାହରଣ :
A style described as abrasive and contentious.
A disputatious lawyer.
A litigious and acrimonious spirit.
ସମକକ୍ଷ : contentious, disputatious, disputative, litigious
ଅର୍ଥ : Striving to overcome in argument.
ଉଦାହରଣ :
A dialectical and agonistic approach.
ସମକକ୍ଷ : agonistic, agonistical
ଅର୍ଥ : Having or showing a ready disposition to fight.
ଉଦାହରଣ :
Bellicose young officers.
A combative impulse.
A contentious nature.
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ಸಂಘರ್ಷ ಅಥವಾ ಜಗಳವನ್ನು ಮಾಡುವವರು
ಹೋರಾಡುವ_ಸ್ವಭಾವದ ವ್ಯಕ್ತಿ ತನ್ನ ಜೀವನದಲ್ಲಿ ಸೋಲನ್ನೇ ಕಂಡಿಲ್ಲ. ಮಾಕ್ರ್ಸವಾದಿ ತಿಳುವಳಿಕೆಯು ಹೋರಾಟದ_ಸ್ವಭಾವದ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಠಿಸುತ್ತದೆ.ಕಲಹಪ್ರಿಯ, ಕಲಹಪ್ರಿಯವಾದ, ಕಲಹಪ್ರಿಯವಾದಂತ, ಕಲಹಪ್ರಿಯವಾದಂತಹ, ಹೋರಾಡುವ ಸ್ವಭಾವದ, ಹೋರಾಡುವ-ಸ್ವಭಾವವುಳ್ಳ, ಹೋರಾಡುವ-ಸ್ವಭಾವವುಳ್ಳಂತ, ಹೋರಾಡುವ-ಸ್ವಭಾವವುಳ್ಳಂತಹ
கடுமையாக வேலை செய்பவர்
உழைப்பாளி நபர் ஒரு போதும் தன்னுடைய வாழ்க்கையில் தோல்வியை ஏற்க மறுக்கிறான்உழைப்பாளியான
വഴക്ക് ഉണ്ടാക്കുന്നവന്.
കലഹപ്രിയനായ വ്യക്തി ഒരിക്കലും തന്റെ ജീവിതത്തില് തോല്വി സമ്മതിക്കില്ല.കലഹപ്രിയനായ, വഴക്കാളിയായ
