ଅର୍ଥ : Formerly used as a treatment to reduce excess blood (one of the four humors of medieval medicine).
ଅର୍ଥ : Indiscriminate slaughter.
ଉଦାହରଣ :
A bloodbath took place when the leaders of the plot surrendered.
Ten days after the bloodletting Hitler gave the action its name.
The valley is no stranger to bloodshed and murder.
A huge prison battue was ordered.
ସମକକ୍ଷ : battue, bloodbath, bloodshed
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
मारने-काटने की क्रिया।
सांप्रदायिक दंगा भड़कते ही मारकाट शुरू हो गई।കൊല്ലുകയും വെട്ടുകയും ചെയ്യുന്ന കാര്യം.
വര്ഗ്ഗീയ കലാപം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടതും വെട്ടും കൊലയും ആരംഭിച്ചു.