ଅର୍ଥ : Given to or characterized by argument.
ଉଦାହରଣ :
An argumentative discourse.
Argumentative to the point of being cantankerous.
An intelligent but argumentative child.
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ಯಾರೋ ಒಬ್ಬರು ಜಗಳ ಅಥವಾ ತಕರಾರು ಮಾಡುವ ವ್ಯಕ್ತಿ
ಜಗಳ ವಾಡುವ ವ್ಯಕ್ತಿಯಿಂದ ದೂರ ಉಳಿಯುವುದು ಒಳಿತು.வம்பு இழுக்ககூடிய
வம்பு செய்கிற நபரிடமிருந்து விலகியிருப்பது நல்லதுആരാണോ കുഴപ്പമുണ്ടാക്കുന്നവൻ അതായത് കുഴപ്പക്കാരനായ
കുഴപ്പക്കാരിൽ നിന്നും അകന്ന് കഴിയുന്നത് നല്ലതാണ്Not given to or characterized by argument.
unargumentative