ଅର୍ଥ : യുദ്ധ സമയത്ത് സ്വയം രക്ഷക്കു ഉപയോഗിക്കുന്ന സാധനം.
ଉଦାହରଣ :
അവന് സിംഹത്തിനു നേരെ മൂര്ച്ചയുള്ള ഒരു അസ്ത്രം തൊടുത്തു.
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
हाथ में पकड़कर दूसरों को मारने के काम आनेवाला वह साधन जिससे युद्ध आदि के समय शत्रु पर आक्रमण किया जाता है तथा आत्मरक्षा भी की जाती है।
उसने एक धारदार हथियार से शेर पर वार किया।Any instrument or instrumentality used in fighting or hunting.
He was licensed to carry a weapon.ଅର୍ଥ : ഒരു തരം ആയുധം.
ଉଦାହରଣ :
പ്രാചീന കാലത്ത് യുദ്ധത്തില് കുന്തത്തിന്റെ അധികപ്രയോഗം ഉണ്ടാകുന്നു.
ସମକକ୍ଷ : അയില്, കുത്തുവാള്, കുന്തം, ക്ഷേപായുധം, ചാട്ടു കുന്തം, ചാട്ടുളി, ത്രിശൂലം, പട്ടയം, പ്രാസം, വേല്, ശൂലം
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
ଅର୍ଥ : മുള അല്ലെങ്കില് ഇരുമ്പിന്റെ കമ്പിയെ കുറച്ചു വളച്ചിട്ടു അതിന്റെ രണ്ടറ്റങ്ങളെ ചരടു കൊണ്ടു കെട്ടി ഉണ്ടാക്കിയ വില്ലുകൊണ്ടു അമ്പെയ്യുന്നു.; ശികാരി പുലിയെ അമ്പുകൊണ്ടു ഉന്നംവെച്ചു കൊന്നു.
ଉଦାହରଣ :
ସମକକ୍ଷ : ഇഷ്വാസം, കാർമ്മുകം, കോദണ്ഡം, ചാപം, ഞാണ്, ധനു, ധനുസ്സു്, ധന്വം, വില്ലങ്കം, വില്ലുന്ന ആയുധം, ശരാസനം
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :