ଅର୍ଥ : വിരോധി അല്ലെങ്കില് ശത്രു ആകുന്ന അവസ്ഥ.
ଉଦାହରଣ :
തമ്മിലുള്ള വിരോധം ദൂരീകരിച്ചാലേ ഗുണമുണ്ടാകുകയുള്ളു.
ସମକକ୍ଷ : അനിഷ്ടം, അഭിഘാതി, അമര്ഷം, അമിത്രന്, അരാതി, അരി, അഹിതന്, ഈര്ഷ്യ, എതിരാളി, എതിര്പ്പു, ദസ്യു, ദുര്ഹൃത്ത്, ദ്വിട്ടു്, ദ്വിഷന്, ദ്വേഷണന്, പരന്, പരിപന്തി, പ്രതിയോഗി, പ്രത്യര്ത്ഥി, മ്ധം, രിപു, വിദ്വേഷം, വിപക്ഷന്, വിമതന്, വിരോധി, വൃത്രന്, വൈരം, വൈരി, ശത്രു, ശാത്രവന്, സപത്നന്
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
दुश्मन या शत्रु होने की अवस्था या भाव।
आपसी दुश्मनी को दूर करने में ही भलाई है।