ଅର୍ଥ : ശബ്ദങ്ങളുടെ ഒരു പ്രത്യേക കൂട്ടം അവയുടെ വ്യാകരണികമായ പ്രത്യേകതകള് ഒരുപോലെയായിരിക്കും
ଉଦାହରଣ :
എല്ലാ ഭാഷകളിലും ശബ്ദങ്ങളെ വ്യാകരണീക ഭേദത്തിന്റെ അടിസ്ഥാനത്തില് വര്ഗ്ഗീകരിച്ചിരിക്കുന്നു
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
शब्दों का वह प्रकार जिसमें व्याकरणिक विशेषता एक समान होती है।
सभी भाषाओं में शब्दों को व्याकरणिक भेद के आधार पर वर्गीकृत किया गया है।(grammar) a category of words having the same grammatical properties.
grammatical category, syntactic category