ଅର୍ଥ : നാവും പല്ലും മറ്റൂം സ്ഥിതിചെയ്യുന്ന അവയവം.; ഭയംകൊണ്ടു് വിറചിട്ടു് അവന്റെ തൊണ്ടയില്നിന്നു ശബ്ദം പുറത്തേക്കു വന്നിരുന്നില്ല
ଉଦାହରଣ :
ସମକକ୍ଷ : അന്നനാളത്തിന്റെ ആരംഭം, തുണ്ഡം, പ്രവേശനദ്വാരം, മുഖം, വക്ത്രം, വാ, വായ
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
The opening through which food is taken in and vocalizations emerge.
He stuffed his mouth with candy.