ଅର୍ଥ : തീര്ത്ഥല യാത്രയ്ക്ക് പുറപ്പെട്ടിരിക്കുന്ന വ്യക്തി.
ଉଦାହରଣ :
തീര്ത്ഥാടകർ കൂട്ടം ചേര്ന്ന് അമ്പലത്തില് പ്രവേശിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
ସମକକ୍ଷ : തീര്ത്ഥ യാത്രി, തീര്ത്ഥാടകന്, തീര്ത്ഥികന്, തീര്ത്ഥുസ്വേദി, ദേശസഞ്ചാരി
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
तीर्थ यात्रा पर निकला हुआ व्यक्ति।
तीर्थ-यात्री पंक्तिबद्ध होकर मंदिर में प्रवेश कर रहे थे।Someone who journeys to a sacred place as an act of religious devotion.
pilgrim