ଅର୍ଥ : വെള്ളം വന്നുചേര്ന്നു കെട്ടി നില്ക്കുന്ന അല്ലെങ്കില് ഉണ്ടാകുന്ന സ്ഥലം.
ଉଦାହରଣ :
ജലാശയത്തില് താമര വിരിഞ്ഞു കഴിഞ്ഞിരിക്കുന്നു.
ସମକକ୍ଷ : കുളം, ജലാശയം, തടാകം, പുഷ്കരിണി, പൊയ്ക, സരസ്സ്
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
The part of the earth's surface covered with water (such as a river or lake or ocean).
They invaded our territorial waters.