ଅର୍ଥ : പാടാന് പറ്റിയ അവസ്ഥ അല്ലെങ്കില് ഭാവം.
ଉଦାହରଣ :
ആലാപനയോഗ്യത ഗീതകാവ്യങ്ങളില് ഒഴിച്ചുകൂടാനവാത്ത ഒന്നായതു കൊണ്ട് ഓരോ ഗീതകാവ്യങ്ങളിലും അങ്ങനെയാണ്.
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
गेय होने की अवस्था या भाव।
गेयता गीतिकाव्य का अनिवार्य उपादान होने से प्रत्येक गीतिकाव्य में सुलभ होती है।