ଅର୍ଥ : దేశాన్ని పరిపాలించేవాడు
ଉଦାହରଣ :
త్రేత్రాయుగంలో శ్రీరాముడు అయోధ్యకు రాజు.
ସମକକ୍ଷ : ధరణీపతి, నరపాలుడు, నృపాలుడు, నృపుడు, పాలకుడు, పుడమీశుడు, పృధ్వీపతి, ప్రభువు, భూపతి, భూపాలుడు, రాజు, విభుడు, స్వామి
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
किसी देश का प्रधान शासक और स्वामी।
त्रेतायुग में श्रीराम अयोध्या के राजा थे।A male sovereign. Ruler of a kingdom.
King is responsible for the welfare of the subject.