ଅର୍ଥ : அறிவைச் சாமாத்தியமாகப் பயன்படுத்தும் திறமை அல்லது இயல்பு.
ଉଦାହରଣ :
அவனுடைய செயல் அவனை திறமைசாலி எனக் காட்டியது.
ସମକକ୍ଷ : சாதுரியம், சாமர்த்தியம், திறமை
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
व्यवहार कुशल होने की अवस्था या भाव।
उसकी व्यवहारिकता के हम कायल हैं।ଅର୍ଥ : அதிக திறமையான மனிதர்
ଉଦାହରଣ :
மற்றவர்களின் செல்வத்தை எப்படி அபகரிப்பது என்று மோகனை போன்ற திறமைசாலிகளிடம் கற்றுக் கொள்ளலாம்
ସମକକ୍ଷ : சாமர்த்தியசாலி, புத்திசாலி, வல்லவன்
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :