ଅର୍ଥ : மனநிறைவு இல்லாதத் தன்மை.
ଉଦାହରଣ :
ஆனந்த புத்த பெருமானிடம் மனதின் திருப்தியின்மையை போக்க ஒரு உபாயம் கேட்டான்
ସମକକ୍ଷ : நிம்மதியின்மை
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
The feeling of being displeased and discontent.
He was never slow to express his dissatisfaction with the service he received.