ଅର୍ଥ : সাহিত্যে এক ধরনের অর্থালঙ্কার যাতে কোনও কাজ বা বস্তু উত্কর্ষের কোনও কারণ মেনে নেওয়া হয় যা বাস্তবে সেটার কারণ নয়
ଉଦାହରଣ :
চন্দন লাগিয়েই সে বড়ো সাধু হয় গেল এটা প্রোড়োকিত
ସମକକ୍ଷ : প্রোড়োকিত অলঙ্কার
ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
साहित्य में एक अर्थालंकार जिसमें किसी कार्य या वस्तु के उत्कर्ष का कोई ऐसा कारण मान लिया जाता है जो वास्तव में उसका कारण नहीं होता।
चंदन लगाने के कारण ही वह बहुत बड़ा संत हो गया था, में प्रौढ़ोक्ति है।