 |
difficulty noun
अर्थ : An effort that is inconvenient.
उदाहरणे :
I went to a lot of trouble.
He won without any trouble.
Had difficulty walking.
Finished the test only with great difficulty.
समानार्थी : trouble
अर्थ : A factor causing trouble in achieving a positive result or tending to produce a negative result.
उदाहरणे :
Serious difficulties were encountered in obtaining a pure reagent.
अर्थ : A condition or state of affairs almost beyond one's ability to deal with and requiring great effort to bear or overcome.
उदाहरणे :
Grappling with financial difficulties.
इतर भाषांमध्ये अनुवाद :
ஒன்று இல்லாமல் அல்லது ஒன்றைச் செய்ய முடியாமல் படும் சிரமம்.
இந்த சூழ்நிலையில் வேலை செய்வது எனக்கு கஷ்டம் ஏற்படுகிறதுகஷ்டம், சிரமம், திண்டாட்டம்
ഒരു പണി ചെയ്യുന്നതില് തടസ്സം അനുഭവപ്പെടുക.
ഈ സാഹചര്യത്തില് പണി എടുക്കാനെനിക്ക് ബുദ്ധിമുട്ടുണ്ട്.കഷ്ടപ്പാട്, പ്രയാസം, ബുദ്ധിമുട്ട്
अर्थ : The quality of being difficult.
उदाहरणे :
They agreed about the difficulty of the climb.
समानार्थी : difficultness
इतर भाषांमध्ये अनुवाद :
കഠിനമാകുന്ന അവസ്ഥ അല്ലെങ്കില് ഭാവം.
ജീവിത മാര്ഗ്ഗത്തില് പല കഷ്ടപ്പാടുകളും വന്നിട്ട് പേടിക്കാതെ ഇരിക്കുന്നവന് വിശ്വസ്തനാണ്.കഷ്ടപ്പാട്, ദുരന്തം
Freedom from difficulty or hardship or effort.
He rose through the ranks with apparent ease.They put it into containers for ease of transportation.
The very easiness of the deed held her back.
ease, easiness, simpleness, simplicity
