୧. नाम
								 /  निर्जीव
								 /  वस्तू
								 /  मानवनिर्मित
								
					    नाम
								 /  समूह
								
					
				
					
						
							
								ଅର୍ଥ : लाकूड वा ऊस किंवा गवत इत्यादींचा एकत्र बांधलेला मोठा गठ्ठा.
						 
						 
					
							ଉଦାହରଣ : 
							जळणाकरता आम्ही दोन मोळ्या विकत घेतल्या
							
					
					
						
							ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
							
							
						
					
					
							
								
								
									
										
												रस्सियों आदि से बँधा हुआ सामान।
घास या लकड़ी का बोझा।
												घास या लकड़ियों का गट्ठर।
														
													लकड़हारा सिर पर लकड़ी का गट्ठा लेकर जा रहा था।
														
													गट्ठर, 
गट्ठा 
											 
								 
							 
						 
					
							
								
								
									
										
												A package of several things tied together for carrying or storing.
												bundle, 
sheaf