୧. संज्ञा
								 /  निर्जीव
								 /  अमूर्त
								 /  मनोवैज्ञानिक लक्षण
								
					
				
					
						
							
								ଅର୍ଥ : मन में स्वतः उठने वाली वह मनुष्योचित भावना या वृत्ति जो किसी का कष्ट, दुख देखकर उत्पन्न होती है।
						 
						 
					
							ଉଦାହରଣ : 
							दया एक सात्त्विक भावना है।
							
					
							ସମକକ୍ଷ : 
							अनुकंपा, अनुकम्पा, अनुक्रोश, अनुग्रह, अनुषंग, इनायत, करुणा, करुना, कारुण्य, कृपा, तरस, दया, निवाजिश, फजल, मेहर, रहम, रहमत, वत, शफक, शफकत, शफ़क़, शफ़क़त
					
					
						
							ଅନ୍ୟ ଭାଷାରେ ଅନୁବାଦ :
							
							
							
							
							
							
							
							
						
					
					
							
								
								
									
										
												ఒక మనిషి దుఖః, భాధలో ఉన్నప్పుడు మరో మనిషి చూపించేది
												దయ ఒక సాత్విక భావన.
														
													అనుగ్రహం, 
ఆదరణ, 
కనికరం, 
కరుణ, 
కారుణ్యం, 
కార్పణ్యం, 
కృప, 
జనత, 
జాలి, 
దయ, 
దాక్షిణ్యం, 
నెనరు, 
సాకతం 
											 
								 
							 
						 
					
					
					
							
								
								
									
										
												असा मनोभाव जो दुसर्याचे दुःख पाहून ते दूर करण्यासाठी प्रेरणा देतो.
												हे देवा, तुम्ही सगळ्या जीवांवर कृपा करावी.
														
													करुणा, 
कृपा, 
दया, 
मेहरबानी 
											 
								 
							 
						 
					
					
					
							
								
								
									
										
												அடுத்தவர்களின் துன்பத்தை பார்த்து அதை போக்குவதற்கு ஏற்படும் எண்ணம்.
												கடவுளே நீங்கள் எல்லா உயிர்களின் மீதும் கருணை செய்யுங்கள்
														
													இரக்கம், 
கருணை 
											 
								 
							 
						 
					
							
								
								
									
										
												മറ്റുള്ളവരുടെ ദുഃഖം ദൂരീകരിക്കാന് ഉള്പ്രേരണ കൊടുക്കുന്ന ആവേശത്തിന്റെ അവസ്ഥ.
												അല്ലയോ ഈശ്വരാ, താങ്കള് എല്ലാ ജീവജാലാങ്ങളോടും ദയ കാണിക്കണേ.
														
													അനുകമ്പ, 
അനുതാപം, 
അലിവു്, 
ആര്ദ്രത, 
ഉള്ളഴിവു്, 
കനിവു്, 
കരുണരസം, 
കൃപ, 
ഘൃണ, 
ദയവു്, 
പരിതാപം, 
പ്രീതി, 
മനസ്സലിവു്, 
സഹതാപം, 
സഹാനുഭൂതി