অর্থ : దేనైన వస్తువును ముక్కలు ముక్కలుగా చేయ్యడం.
							উদাহরণ : 
							సీత స్వయంవరంలో శ్రీరాముడు విల్లును విరచినాడు.
							
সমার্থক : విరగొట్టిన, విరచబడిన, విరియబడిన
অন্য ভাষালৈ অনুবাদ :
Capable of being broken or damaged.
Earthenware pottery is breakable.