 |
discipline noun
অর্থ : A branch of knowledge.
উদাহরণ :
In what discipline is his doctorate?.
Teachers should be well trained in their subject.
Anthropology is the study of human beings.
সমার্থক : bailiwick, field, field of study, study, subject, subject area, subject field
অর্থ : A system of rules of conduct or method of practice.
উদাহরণ :
He quickly learned the discipline of prison routine.
For such a plan to work requires discipline.
অর্থ : The trait of being well behaved.
উদাহরণ :
He insisted on discipline among the troops.
অন্য ভাষালৈ অনুবাদ :
வரம்பை மீறாத ஒழுங்கு
இயல்பாகவே கட்டுப்பாடற்ற இருப்பது ஒரு குறிப்பிட்ட எல்லை வரைதான் நன்றாக இருக்கும்கட்டுப்பாடு, வெளிப்படை
ഏതെങ്കിലും സംസ്ഥാനത്തെ എല്ലാ വര്ഗ്ഗ്ക്കാരേയും നിയമപൂര്വ്വം ശരിയായ വിധം പെരുമാറ്റച്ചട്ടങ്ങള് അല്ലെങ്കില് കാര്യങ്ങള് ശരിയായ വിധം ബോധ്യപ്പെടുത്തല്.
അച്ചടക്കം രാജ്യത്തെ മഹത്വപൂര്ണ്ണ മാക്കുന്നുഅച്ചടക്കം, ക്രമസമാധാനപാലനം, നിയമപാലനം
অর্থ : Training to improve strength or self-control.
অর্থ : The act of disciplining.
উদাহরণ :
The offenders deserved the harsh discipline they received.
সমার্থক : correction
